.... ورزش و فشار خون پایین ....

 

 

 

....ورزش و افسردگی....

 

 

 

 

ورزش برای سلامتی جسم و روح ضروری است. ورزش موجب تخلیه احساسات منفی مانند عصبانیت، ناامیدی و کج‌خلقی می‌شود. این کار با تحریک تولید واسطه های شیمیایی عصبی مانند نوراپی نفرین انجام می‌شود و به بیرون آمدن شما از افسردگی کمک می‌کند. فعالیت فیزیکی باید جزیی از درمان افسردگی باشد و حتی اگر به تنهایی استفاده شود نتایج شگفت‌انگیزی دارد.

مطالعات نشان می‌دهند که دویدن آهسته (جاگینگ) به مدت 30دقیقه و سه بار در هفته می تواند به اندازه‌ی روان‌درمانی برای درمان افسردگی موثر باشد. در یک مطالعه در سپتامبر سال 2000 محققان دانشگاه دوک دریافتند که ورزش به اندازه‌ی داروهایی که برای درمان و جلوگیری از عود افسردگی به کار می روند موثر است و به کار بردن همزمان ورزش و دارو اثرات بهتری دارد. همچنین ورزش عامل موثری در جلوگیری از بازگشت بیماری است. بیماران در این مطالعه از بیماری افسردگی اساسی (major depressive disorder) رنج می‌بردند. در این بررسی 156 داوطلب در یک دوره‌ی 4ماهه مورد بررسی قرار گرفتند. ورزشی که انجام می شد شامل پیاده‌روی تند، دوچرخه سواری یا دویدن آهسته (جاگینگ) به مدت 30دقیقه همراه با 10دقیقه گرم کردن و 5دقیقه نرمش برای سرد کردن بدن بود که سه بار در هفته انجام می شد.

در یک مطالعه‌ی معروف در دانشگاه ویسکانسین نیز مشخص شد که ورزش عامل موثری در پیشگیری از عود افسردگی است در حالیکه نیمی از بیمارانی که تنها با دارو درمان شده بودند پس از یک سال دچار عود بیماری شدند و برای درمان مجدد مراجعه کردند.

مطالعات دیگر نیز نشان می‌دهند که در ابتدا به نظر می‌رسد درمانها مشابه هستند اما پس از درمان کامل میزان عود در افرادی که از ورزش و مدیتیشن استفاده می‌کنند کمتر از افرادی است که با روان درمانی درمان شده‌اند.

احتمالاً در مورد افرادی که مدت زمان زیادی به بیماری مبتلا بوده‌اند ورزش به تنهایی نمی‌تواند کار زیادی انجام دهد. همچنین در افرادی که در دوره‌ی حمله حاد و افسردگی شدید به سر می‌برند ورزش زیاد کمک کننده نیست. به طور کلی ورزش برای افرادی که دچار افسردگی با شدت متوسط هستند کمک بیشتری می کند. از این آزمایشات این نتیجه به دست می آید که ورزش به اندازه‌ی درمان استاندارد دارویی در درمان افسردگی تاثیر گذار است. قبل از انجام ورزش باید از وضعیت سلامت جسمی خود آگاه باشید. اگر قبلا ورزش نمی‌کرده اید باید این کار را آهسته و کم کم شروع کنید. گرم‌کردن بدن قبل از شروع ورزش مهم است. هر نوع ورزشی مفید است ولی ورزشهای پر جنب و جوش و هوازی بهتر هستند. پیاده روی تند، دوچرخه‌سواری یا دویدن آهسته (جاگینگ) ورزشهای ساده و موثری هستند. به تدریج می‌توانید شدت و مدت فعالیت را افزایش دهید. در صورتی که احساس منگی یا درد غیر معمول ایجاد شد، ورزش را قطع کرده و با پزشک مشورت کنید.

 

 

منبع:

http://seemorgh.com/health/exercise-and-health/exercise-and-disease/4311-4311/

 .... با وجود سرمای زير صفر، سالم بمانيد ....

 

 

 

در طول زمستان باید بیشتر به سلامتی و مصونیت بدن توجه كرد. فعالیت‌های بدنی و گردش در طبیعت، نقش عمده‌ای در این مسئله دارند. پس از یك روز كار به خانه می‌آییم. خوشحال هستیم كه در خانه چای می‌نوشیم و در كنار خانواده می‌مانیم و از خانه خارج نمی‌شویم. درست در همین لحظات باید خانه را ترك كنیم و به گردش و پیاده‌روی برویم. پرسشی كه برای ما مطرح می‌شود این است چرا باید در زمستان بیشتر در طبیعت باشیم؟

در زمستان گلابی، سیب و مركبات مثل پرتقال، نارنگی و میوه‌های مناطق گرمسیری مثل كیوی و آناناس توصیه می‌شود. از ویتامین‌های آماده مثل انواع مولتی‌ویتامین نیز می‌توان استفاده كرد. كسانی كه در زمستان فعالیت بدنی دارند نیازمند مواد معدنی و فلزاتی مانند آهن، منیزیم و روی هستند. آهن و روی نقش اساسی در ماهیچه‌سازی‌ و انتقال اكسیژن دارند. برای سالم و سرحال ماندن در زمستان باید به حد كافی آب نوشید چون در زمستان احساس تشنگی ضعیف است. باید به این مسئله توجه كرد و روزانه حدود 2 لیتر آب و نوشابه نوشید.

 

 

منبع:

http://seemorgh.com/health/exercise-and-health/exercise-and-disease/18983-18983/

....کلسترول بالا و ورزش....

 

 

 

اگر کلسترول خون شما بالاست و می‌خواهید ورزش کنید مطالعه این نکات به شما کمک خواهد کرد.

* قبل از شروع برنامه‌ی ورزشی حتما با پزشک خود مشورت کنید تا در مورد بی‌خطر بودن فعالیتهای ورزشی برای خود اطمینان یابید.

* فعالیت شما نباید منجر به ایجاد درد قفسه سینه، نفس نفس زدن بیش از حد و کوتاهی بیش از حد تنفس، گیجی، سرگیجه یا احساس سبکی در سر شود. در صورتی که دچار هر یک از علائم فوق شدید سریعا ورزش را متوقف کنید.

* لباسهای راحت و کفش ورزشی مناسب بپوشید. پوشیدن کفش ورزشی مناسب بسیار مهم است زیرا خطر آسیب دیدگی و مشکلات ارتوپدی را کاهش می‌دهد.

* آهسته شروع کنید. کالج پزشکی ورزشی و نیز انجمن قلب و عروق آمریکا، توصیه می‌کنند که بهتر است بیشتر روزهای هفته، ورزش ایروبیک داشته باشید. این ورزشها به راحتی قابل انجام و تکرار شدن هستند و گروه‌های مختلف عضلات را به کار می‌گیرند. برای مثال ورزشهایی مانند دوچرخه سواری، شنا، پیاده‌روی و استفاده از ترد میل نمونه‌هایی از ورزش‌های ایروبیک هستند.

* سعی کنید توان خود را به مرور زمان بالاتر ببرید تا بتوانید حداقل 30 دقیقه ورزش کنید.

* فراموش نکنید که قبل از شروع ورزش، بدن را با نرمشهای مناسب به مدت 5 دقیقه گرم و پس از اتمام ورزش با تمرینات مناسب به مدت 5 دقیقه بدن را سرد کنید.

* مراقب باشید که طی انجام ورزش دچار کم آبی نشوید. یک راه خوب این است که طی ورزش هر 20دقیقه 8 اونس (حدود 230 میلی لیتر یا تقریبا یک لیوان) آب بنوشید.

* ورزش را به عنوان بخشی از زندگی روزانه، مرتب انجام دهید. بهتر است ورزش را در ساعت مشخصی از روز انجام دهید تا برای شما به صورت یک عادت درآید.

* در ورزش کردن احتیاط لازم را داشته باشید و بلافاصله پس از صرف غذا، در هوای بسیار گرم یا خیلی مرطوب، و یا وقتی که فکر می‌کنید توان کافی ندارید، ورزش نکنید.

* از افراد خانواده یا دوستان خود بخواهید شما را همراهی کنند. این کار به شما کمک می‌کند که فعال باقی بمانید، انگیزه‌ی شما برای ورزش بیشتر شود و افراد دیگر نیز همراه شما از منافع ورزش بهره‌مند می‌شوند.

* فعالیتهای خود را در یک تقویم یا دفترچه ثبت کنید. نوع ورزش، طول مسیر، مدت زمان ورزش، شدت آن و احساسی که در طول فعالیت داشته‌اید را ثبت کنید. این کار به شما کمک می‌کند که خوب خود را تحت نظر داشته باشید و پیشرفت کنید.

* از ورزشهای متنوعی استفاده کنید تا علاقه‌ی شما حفظ شود. ورزش‌هایی مانند یوگا، تای چی، پایلتس، و حتی کیک بوکسینگ را می‌توانید امتحان کنید. می‌توانید به گروه‌های ورزشی ملحق شوید. خیلی از افرادی که شرایطی شبیه به شما دارند برنامه‌های ورزشی دارند و به صورت گروهی ورزش می‌کنند.

* به دنبال تغییراتی باشید که شما را در طول روز فعالتر نگه دارد. مثلا می‌توانید قبل از خرید کمی در پیاده‌رو، پیاده‌روی کنید، کمی زودتر از رسیدن به مقصد خود، از ماشین پیاده شوید، به جای پله برقی از راه پله‌ها استفاده کنید، و هنگام تماشای تلویزیون یا زمانی که مدت زیادی بدون تحرک نشسته‌اید، چندین بار به مدت 15-10 دقیقه راه بروید.

.... ورزش و سرطان ....

 

 

 

....ورزشهای مؤثر در جلوگیری از پوکی استخوان....

 

 

 

 

علاوه بر مصرف ویتامین دی و کلسیم در رژیم غذایی برای ساخته ‌شدن استخوان، انجام این ورزش‌ها هم کمک‌کننده است:...

استخوان‌های شما با افزایش سن، تراکم خود را از دست می‌‌دهند، ضعیف‌تر می‌شوند و با احتمال بیشتری ممکن است بشکنند.

ورزش منظم یکی از بهترین راه‌ها براری کمک به محکم‌ نگهداشتن استخوان‌ها است.

علاوه بر توصیه به مصرف کافی ویتامین دی و کلسیم در رژیم غذایی برای ساخته ‌شدن استخوان، انجام این ورزش‌ها و فعالیت‌های جسمی هم کمک‌کننده است:

راه‌رفتن و دویدن آرام.

پیاده‌روی.

اسکی صحرایی.

رقصیدن و طناب‌ زدن.

ورزش‌هایی مانند فوتبال، والیبال، بسکتبال و...

 

 

منبع:

http://seemorgh.com/health/exercise-and-health/exercise-and-disease/25907-25907/

5 نکته‌ای که هر شناگری واقعاً به آن نیاز دارد...

 

 

 

...ورزش و تقویت حافظه...

 

 

 

برای اینکه فعال باقی بمانید این نکات کمک کننده هستند:

* در ابتدا برای خود اهداف کوچکی تعیین کنید که به راحتی بتوانید به آنها دست پیدا کنید. برای مثال چند روز در هفته به مدت 10 دقیقه پیاده روی کنید. وقتی به این کار عادت کردید هر چند هفته چند دقیقه به زمان ورزش خود اضافه کنید. اهداف خود را بنویسید و در محلی که هر روز بتوانید ببینید نصب کنید (مثلا روی یخچال!) چون با این کار هر روز به یاد می‌آورید که چه هدفی دارید و این کار موجب پیشرفت شما می‌شود.

* به یک گروه بپیوندید یا به تنهایی آغاز کنید. اگر گروهی ورزش کنید می‌بینید که دوستان ورزشی می‌توانند شما را فعال نگه دارند. به گروه های پیاده روی همسایگان خود یا همکاران خود ملحق شوید و یا اینکه خودتان به تنهایی شروع کنید.

* یک مکان قابل اعتماد پیدا کنید. اگر در هوای آزاد ورزش می‌کنید مکان مناسبی را نیز در نظر بگیرید تا اگر به علت نامساعد بودن هوا نتوانستید بیرون بروید در فضای بسته بتوانید برنامه ی ورزشی خود را انجام دهید. باشگاهها و سالنهای ورزشی هم هستند که البته ممکن است کمی‌هزینه بر باشند. برای پیاده روی از تجهیزات مناسب برای مواجهه با آفتاب، باران و سرما استفاده کنید.

* فعالیتی را انتخاب کنید که از آن لذت می‌برید. اگر پیاده روی برای شما کسالت آور است شنا یا دوچرخه سواری را امتحان کنید.

اگر تا کنون هیچگونه فعالیت فیزیکی نداشته اید قبل از شروع برنامه ی ورزشی با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما می‌تواند نوعی از ورزش صحیح که برای شما بی خطر باشد را توصیه کند.

نشانه های داشتن پوست حساس چیست؟؟؟؟

 

 

راه کارهایی برای کم کردن مشکلات پوست های حساس

پوست حساس بیماری نیست، بلکه تنها ویژگی خاصی از پوست است که در بعضی افراد وجود دارد.

 

اگر می‌خواهید بدانید پوست حساسی دارید یا خیر، سوال‌های زیر را از خود بپرسید:

- آیا تا به حال ببیش از ۳ بار به محصولات مراقبتی پوست مثل صابون و لوسیون و کرم واکنش نشان داده‌اید؟

- آیا تا به حال به کرم‌های ضد آفتاب واکنش نشان داده‌اید؟

- آیا با استفاده از محصولات مراقبتی پوست و مو خارش گرفته‌اید؟

- آیا در استفاده از محصولات جدید احتیاط می‌کند چرا که تجربه بدی را در گذشته در مورد آن‌ها داشته‌اید؟

- آیا به رایحه خاصی حساسیت دارید؟

- آیا تا به حال به کرم‌ها و لوسیون‌های تجویز شده خاصی واکنش نشان داده‌اید؟

- آیا سابقه آلرژی، آسم، اگزما یا تب یونجه داشته‌اید؟

اگر پاسخ شما به بعضی از این سوالات مثبت است، احتمالا پوست حساسی دارید.

البته باید در جریان باشید که بین پوست‌های حساس و آلرژی داشتن به چیزی، تفاوت وجود دارد. واکنش آلرژیک زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن‌تان نسبت به ماده خاصی فعال شود که باعث قرمزی پوست، جوش و کهیر، خارش و سوزش پوست می‌شود. در پوست‌های حساس نوع ماده مورد استفاده مهم نیست، بلکه مقدار استفاده آن است که مشکل ساز می‌شود. مثلا اگر پوست نرمی دارید و از لایه بردارهای خشن به صورت روزانه استفاده کنید، ممکن است پوست‌تان دچار مشکل شود، اما این دلیل بر آن نیست که دچار آلرژی یا حساسیت شده‌اید.

این قضیه درباره مواد مصرفی مخصوصا مواد اسیدی هم صادق است. مثلا ممکن است با سرم‌های ویتامین ث ۱۰٪ مشکلی نداشته باشید، اما سرم ۲۰٪ پوست‌تان را اذیت کند. محصولات حاوی گلیکولیک هم می‌تواند چنین ویژگی‌هایی داشته باشد. در واقع شما به این مواد آلرژی ندارید، فقط باید در یه حد مناسبی از آن استفاده کنید.

 

اگر پوست حساسی دارید، با راه‌کارهای زیر می‌توانید مشکل‌تان را کمتر کنید:

- سعی کنید بیشتر محصولاتی را تهیه کنید که مخصوص پوست‌های حساس باشد.

- به یاد داشته باشید هر چقدر مواد شیمیایی در محصول مورد استفاده‌تان بیشتر باشد، احتمال اینکه پوست‌تان به آن واکنش نشان دهد بیشتر است.

- معمولا مواد طبیعی حساسیت کمتری ایجاد می‌کند، اما با این حال مواد طبیعی هم می‌تواند پوست‌های حساس را اذیت کند.

- اگر از محصولی استفاده کردید و پوست‌تان قرمز شد و خارش گرفت، استفاده از آن را متوقف کنید و با پزشک‌تان تماس بگیرید.

- اگر پوست‌تان بیرون ریخت، جلوی نور خورشید قرار نگیرید. اگر پوست صورت‌تان دچار مشکل شد، از کلاه استفاده کنید و با پزشک‌تان تماس بگیرید.

- به صورت کلی بهتر است از کرم‌ها و ماسک‌های دست ساز استفاده نکنید.

- اگر پوست‌تان به ماده‌ای واکنش نشان داد، تا قبل از مراجعه به دکتر می‌توانید از قرص‌های آنتی هیستامین استفاده کنید.

 

اگر پوست‌تان بیرون ریخت این کارها را انجام دهید:

- به متخصص پوست‌تان مراجعه کنید تا بفهمید مصرف یا استفاده چه ماده‌ای باعث بروز مشکل‌تان شده است.

- متخصص پوست احتمالا از شما می‌خواهد پنچ تست را انجام دهید. با انجام این تست، پزشک‌تان می‌تواند بفهمد پوست‌تان به چه ماده‌ای واکنش نشان داده است.

- به یاد داشته باشید اگر پوست‌تان بیرون ریخت و جوش زد، احتمال عفونت هم وجود دارد. اگر مشکوک به عفونت هستید، حتما آن را جدی بگیرید و به پزشک مراجعه کنید.

 

 

منبع:

http://seemorgh.com/health/hair-and-skin-care/320151-%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D8%AA%D9%86-%D9%BE%D9%88%D8%B3%D8%AA-%D8%AD%D8%B3%D8%A7%D8%B3/

این باورها در مورد پوست های چرب کاملا اشتباه است.....

 

 

 

باورهای اشتباه در مورد پوست چرب

شایعات و باورهای زیادی درباره علت و درمان پوست های چرب وجود دارد. برای اینکه یک بار برای همیشه این باورهای غلط را از ذهنتان پاک کنیم آنها را با متخصصان پوست مطرح کردیم، تا ببینیم جواب آنها چیست.

 

باور غلط: علت چرب شدن پوست، برنامه غذایی سرشار از چربی است

هیچ تحقیقی وجود ندارد که تایید کند علت چرب شدن پوست، برنامه غذایی سرشار از چربی است. حقیقت این است که تولید اضافی سبوم توسط غدد بزرگ سباسه ( چربی دار ) علت چرب شدن پوست است.

 

باور غلط: برنامه غذایی تان هیچ تاثیری روی تولید روغن ندارد

با اینکه هیچ رابطه مشخصی بین برنامه غذایی سرشار از چربی و تولید اضافی روغن وجود ندارد، مصرف شکر و قند ممکن است در چرب شدن پوست نقش داشته باشد. یک برنامه غذایی سرشار از قند باعث چرب شدن پوست در همه افراد نمی شود. اما برخی افراد خاص، بیشتر به قند موجود در برنامه غذایی شان حساس هستند.

 

باور غلط: اگر پوستتان چرب است مرطوب کننده استفاده نکنید

بسیاری از مردم بر این باورند که مرطوب کننده، وضعیت پوست چربشان را بدتر می کند، اما چنین نیست و حقیقت ندارد. افرادی که اجازه می دهند سطح پوستشان خشک شود، با تولید بیشتر روغن توسط پوستشان برای جبران این خشکی مواجه می شوند. به دنبال مرطوب کننده ای باشید که برچسب ضد جوش خورده باشد.

 

باور غلط: استفاده از ضد آفتاب، چربی پوست را بدتر می کند

ضد آفتاب برای پیشگیری از سرطان پوست بسیار مهم است و باید همیشه بخشی از روتین مراقبت از پوست باشد. افرادی که نگران هستند ضد آفتاب های سنگین، مشکل پوستشان را تشدید کند باید به دنبال ضد آفتابی باشند که مخصوص صورت های حساس به جوش ساخته شده باشد.

 

باور غلط: زیر نور آفتاب قرار گرفتن، چربی پوست را بهبود می بخشد

پوستی که در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید خشک شود به مرور شروع به تشدید تولید روغن بیش از حد مورد نیاز می کند. بعلاوه قرار گرفتن پوست در برابر خورشید، بدون حفاظت، بسیار خطرناک است. تمام افراد با هر نوع جنس پوستی باید در برابر نور خورشید از ضد آفتاب استفاده کنند تا از تاثیرات اشعه های مضر آن در امان باشند.

 

باور غلط: از محصولات مخصوص پوست حاوی الکل استفاده کنید تا روغن را از روی پوستتان ببرند

استفاده از محصولات پوست حاوی الکل، چربی را از روی پوستتان پاک می کند، اما در دراز مدت باعث بهبود سلامت پوستتان نخواهد شد. در این حالت، لایه بالایی پوستتان به شدت خشک خواهد شد، بنابراین به پوستتان علامت خواهد داد که روغن بیشتری تولید کند تا این خشکی را جبران کند.

 

باور غلط: استفاده از محصولاتی که بر پایه روغن ساخته شده اند، پوست چرب را درمان می کند

برخی توصیه می کنند برای تمیز کردن چربی از روی پوست، روش هایی مانند تمیز کردن با روغن زیتون یا محصولاتی که بر پایه روغن ساخته شده اند، موثر است. استفاده از محصولات پوستی چرب برای پوستی که خودش چرب است تنها باعث گرفتگی منافذ پوست و بدتر شدن وضعیت آن می شود.

 

باور غلط: هر روز لایه برداری کنید تا چربی پوستتان بهبود یابد

لایه برداری روزانه از پوست، هیچ منفعتی برای آن ندارد. بیشتر متخصصان توصیه می کنند به تاثیر لایه برداری روی پوستتان دقت کنید و اگر لایه برداری مرتب باعث تحریک یا قرمزی پوستتان می شود بین دوره های لایه برداری فاصله بیاندازید.

 

باور غلط: برای پوست چرب هیچ کاری نمی توانید بکنید

با اینکه برخی از انواع خاص پوست ممکن است همیشه تمایل به تولید روغن اضافی داشته باشند، راه های اثبات شده ای برای پیشگیری از چرب شدن پوست و تمیز ماندن آن وجود دارد. متخصصان پوست توصیه می کنند کسانی که پوستی چرب دارند برای شروع از عنبرسائل موضعی به عنوان تونر استفاده کنند. اگر مشکل جدی تر بود و می خواستید بهتر به پوستتان رسیدگی کنید بهتر است ابتدا با یک متخصص پوست مشورت کنید. متخصصان پوست می توانند داروهایی تجویز کنند که با مصرف آنها میزان تولید روغن کاهش یابد.

 

 

منبع:

http://seemorgh.com/health/hair-and-skin-care/321704-%D8%A8%D8%A7%D9%88%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B4%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D9%BE%D9%88%D8%B3%D8%AA-%DA%86%D8%B1%D8%A8/

پاک کننده صورت مناسب برای پوست خشک کدام است و پوست چرب کدام؟

 

 

 

خانم هایی که پوست خشک دارند باید از کدام نوع پاک کننده ها استفاده کنند؟ پوست چرب چطور؟

پاک‌کننده صورت زنان باید همه عناصر لازم برای مقابله با انواع مشکلات پوستی مانند خشکی، ناهمواری پوست، آکنه، چین‌وچروک‌ها و... را داشته باشد. کلید اصلی برای انتخاب پاک‌کننده صورت، این است که نیازهای پوست خودتان را بشناسید و بدانید که کدام عناصر می‌توانند برای شما مفید باشند.

 

پاک کننده صورت برای افرادی که پوست خشک دارند:

زنانی که دارای پوست خشک و پوسته‌پوسته هستند، نباید از لوازم آرایش برای برطرف کردن این مشکل استفاده کنند، چون باعث پیر شدن چهره آن‌ها می‌شود. بهترین راه برای مقابله با خشکی پوست، استفاده از پاک‌کننده‌های مرطوب‌کننده‌ای است که حاوی آلفاهیدروکسی اسید هستند. این محصولات می‌توانند سلول‌های مُرده پوستی را به‌خوبی لایه‌برداری کنند و پوست را نرم‌تر و صاف‌تر سازند. برخی متخصصان توصیه می‌کنند از شوینده‌های اسیدی برای صورت استفاده کنید که میزان اسید گلیکولیک در آن‌ها بیشتر از ۱۰ درصد است. علاوه بر این، پاک‌کننده‌های حاوی سرامیدها، اسید هیالورونیک و گلیسیرین نیز مفید هستند، چون این عناصر پوست را مرطوب نگه می‌دارند و بافت صورت را نرم می‌کنند.

 

پاک کننده صورت برای افرادی که پوست چرب دارند:

بهترین پاک‌کننده‌های صورت برای کسانی که پوست چرب و منافذ پوستی بزرگ دارند، محصولات حاوی رتینول هستند. این محصولات نه‌ تنها سموم را از پوست پاک می‌کنند، بلکه منافذ پوستی مسدود را هم تمیز می‌کنند و باعث می‌شوند که این منافذ کوچک‌تر به نظر برسند. برای کنترل چربی پوست، از پاک‌کننده‌های بدون چربی استفاده کنید که حاوی گوگرد و اسید سالیسیلیک هم باشند. گوگرد، نوعی عامل ضدباکتریایی است که چربی‌ها و سموم را از منافذ پوستی بیرون می‌آورد. اسید سالیسیلیک هم باکتری‌های موجود در منافذ پوستی را خنثی می‌کند.

 

 

منبع:

http://seemorgh.com/health/hair-and-skin-care/321694-%D9%BE%D8%A7%DA%A9-%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B5%D9%88%D8%B1%D8%AA-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A8-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%BE%D9%88%D8%B3%D8%AA-%D8%AE%D8%B4%DA%A9-%DA%A9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D9%88-%D9%BE%D9%88%D8%B3%D8%AA-%DA%86%D8%B1%D8%A8-%DA%A9%D8%AF%D8%A7%D9%85/

به جوش های داخل این مثلث دست نزنید! خطر مرگ.......

 

 

مثلث خطر Danger Triangle

پزشکان درباره دستکاری و فشار دادن جوش‌ها و دمل‌‌ها در نقاط خاصی از صورت که به مثلث خطر Danger Triangle معروف است، هشدار دادند.مثلث خطر Danger Triangle اصطلاحی است که متخصصان پوست به محدوده ای از صورت انسان اطلاق می‌کنند و همواره درباره رشد جوش و دمل در این ناحیه از صورت که شامل بینی و لب‌ها می‌شود، هشدار داده‌اند.

اگر شما در صورتتان به ویژه اگر در مثلث خطر باشد، با رشد جوش یا دمل مواجه هستید هرگز نباید اقدام به دستکاری و به اصطلاح ترکاندن آنها بکنید.بسیاری از ما به خوبی از این مسئله آگاه هستیم که فشردن این نقاط خطر عفونت را در پی دارد اما با این وجود، وسوسه میشیم و این وسوسه ممکن است حتی به قیمت جانمان تمام شود.

به گفته متخصصان پوست شما باید تا جایی که ممکن است در برابر این وسوسه مقاومت کنید البته نه به این خاطر که آن عملی غیر بهداشتی است بلکه به این دلیل که آن می‌تواند شما را بکشد. مثلث خطر ممکن است نام یک فیلم ترسناک را به ذهن متبادر کند اما در واقع هشداری جدی است برای اینکه نظافت شخصی را جدی بگیریم.

مثلث خطر Danger Triangle

این منطقه که بخشی از چشم را پوشش می‌دهد بعد از عبور از بینی و گوشه دهان خود را به لب بالا می‌رساند و اگر عفونی شود می‌تواند عواقب جدی به همراه داشته باشد.بر اساس این گزارش، رگ‌های خونی این منطقه به قسمت پشت سر انسان متصل هستند و با یک خط مستقیم به مغز می‌رسند و این بدان معنی است که هر گونه عفونت در این منطقه می‌تواند به طور مستقیم به مغز و مرکز عصبی انسان منتقل شود.

در حالی که خطر مرگ و میر ناشی از این اتفاق فوق‌العاده نادر است، اما اگر عفونت توسعه یابد می‌تواند به از دست دادن بینایی، فلج دائمی و یا حتی مرگ منجر شود پس بهترین توصیه به شما تحمل و صبوری بیشتر است تا جوش و دمل ایجاد شده به مرور زمان برطرف شود.

 

 

منبع:

http://seemorgh.com/health/hair-and-skin-care/321701-%D9%85%D8%AB%D9%84%D8%AB-%D8%AE%D8%B7%D8%B1-danger-triangle/

گاهی رنگ موی شما نشانه بیماری هایی است که به آن مبتلا می شوید!!!!

 

 

ارتباط بین رنگ مو و بیماری ها

رنگ موهای سر علاوه بر اینکه به صورت شما جذابیت می بخشد، می تواند اسراری راجع به سلامتی تان را نیز بازگو کند. ما از رنگ طبیعی موهایتان حرف می زنیم که توسط ژن هایی که از پدر و مادرتان به ارث برده اید، تعیین می شود. در این جا می خواهیم چهار ارتباط رنگ موها با سلامتی تان را بیان کنیم.

 

رنگ موهایتان می تواند خطر سرطان پوست را پیش بینی کند

تنها حدود یک تا دو درصد از جمعیت جهان موهای قرمز دارند، اما در عین حال 16 درصد از مبتلایان به ملانوم (سرطان پوست بدخیم) موقرمزها هستند. تحقیقات نشان می دهد، انواع ژن های خاص که با موهای قرمز و همچنین کک و مک مرتبط هستند، باعث پیشرفت سریع سرطان پوست تا 42 درصد می شوند که این اتفاق با جهش های ژنی رخ می دهد. این حالت دقیقا مانند آن است که شما 21 سال کامل در معرض نور آفتاب قرار بگیرید.

 

رنگ موهایتان حساسیت شما به درد را بیان می کند

موقرمزها در مورد درد نیز بدشانس هستند. یک بررسی نشان داده است که افراد دارای موی قرمز بیشتر از بقیه از دندانپزشکی ترس دارند که البته حق با آن هاست، زیرا به نظر می رسد تنوع ژنی مرتبط به قرمزی موهایشان، آن ها را به انواع خاصی از بی حس کننده ها مقاوم کرده است. بنابراین با وجود تزریق آمپول بی حس کننده، باز هم هنگام عمل دندانپزشکی درد دارند. لذا موقرمزها به دوز بیشتری از بی حس کننده ها نیاز دارند، احتمالا به این دلیل که تنوع ژنی آن ها چگونگی متابولیزه کردن داروها را تغییر داده است.

 

رنگ موهایتان ممکن است خطری برای بینایی شما داشته باشد

با افزایش سن، بینایی به آرامی در اثر دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) کاهش می یابد. در AMD به طور معمول بینایی تار می شود و بعد از 60 سالگی و همچنین با سیگار کشیدن خطر ابتلا به این مشکل دو برابر می شود. اما به نظر می رسد رنگ مو نیز در این میان نقشی دارد.

افراد با موهای بلوند و قرمز که در دوران نوجوانی در معرض تابش متوسط تا زیاد نور خورشید قرار گرفته اند (بیش از دو ساعت در روزهای تابستان)، نسبت به افرادی که کمتر در معرض نور آفتاب در این مرحله از زندگی بوده اند، با احتمال بیشتری به AMD مبتلا می شوند. همچنین بررسی ها نشان داده اند که تا کنون هیچ افزایش AMD در میان افرادی با موهای تیره مشاهده نشده است.

 

رنگ موهایتان ممکن است احتمال ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد

ثابت شده است که خطر ابتلا به پارکینسون در میان موقرمزها بیشتر از مو مشکی ها است. به ویژه در افرادی که قبل از 70 سالگی به این بیماری دچار می شوند، ژن خاص موقرمز ها اثرگذار است. هرچند که هنوز دلیل دقیقی برای این موضوع کشف نشده است، اما محققان این فرضیه را قبول دارند که ملانین (رنگدانه) که به پوست و مو رنگ می دهد، ممکن است به سموم متصل شده و فرد را از پارکینسون نجات دهد.

 

 

منبع:

http://seemorgh.com/health/hair-and-skin-care/321464-%D8%B1%D9%86%DA%AF-%D9%85%D9%88%DB%8C-%D8%B4%D9%85%D8%A7-%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D9%87%D8%A7/

.... پوستی روشن با ورزش ....

 

 

سعی کنید بدون آرایش ورزش کنید تا به پوستتان آسیبی واردنشود، همچنین ورزش باعث رفع شلی و افتادگی پوستتان خواهد شد و از پیری زودرس و چین و چروک روی آن پیشگیری میکند. پس سعی کنید به ورزش بیشتر اهمیت دهید.

بسیار خوب است که انگیزه شما برای رفتن به باشگاه، متناسب ماندن اندام، احساس انرژی بیشتر یا تقویت روحیه تان باشد. اما اگر ورزش کنید تا احساس و ظاهری عالی داشته باشید نیز اشکالی ندارد. ما خبرهای خوبی برایتان داریم. ورزش کردن برای مو و پوست نیز مفید خواهد بود. دکتر مونا گوهرا متخصص پوست شرکت Dove می گوید: «بله، ورزش‌کردن به طور منظم، مزایای زیبایی شگفت انگیزی برای پوست دارد.»

 

ورزش پوست شما را روشن می کند

وقتی بعد از تمرین و عرق ریختن تو آینه نگاه می‌کنی، با خودت می‌گی: «آره دختر، داری می‌درخشی!» دکتر گوهرا دلیل این کار را اینطور بیان می‌کند: «ورزش کردن، گردش خون را افزایش می دهد که به پوست شما طراوت می بخشد.» مزیت دیگر به جریان اندختن خون آن است که خون مواد مغذی و آب را به اندام‌های شما از جمله پوستتان می رساند و این منجر به یک اثر حجم دهندگی می شود و شما شاهد سفتی و روشنی بیشتر پوست خواهید بود.

ورزش از التهاب جلوگیری می کند، بعد از تمرین در باشگاه احساس آرامش بیشتری دارید زیرا ورزش کردن سطح کورتیزول شما را کاهش می‌دهد. کورتیزول هورمونی است که غده فوق کلیوی شما ترشح می‌کند و تنظیم کننده چگونگی واکنش بدن به استرس است. دکتر گوهرا می گوید: «کاهش کورتیزول واقعا به مقابله با پیری کمک می‌کند،چون از التهاب جلوگیری می‌کند.»

 

ورزش از ایجاد چین و چروک پوست جلوگیری می‌کند

ورزش کردن به جلوگیری از مشکلات پوستی مربوط به یک رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده (شکرهای تصفیه‌شده مثل قند و شکر و… و نشاسته‌های تصفیه‌شده مثل آرد سفید، برنج سفید، پاستا، آرد غنی‌شده و …) و قند نیز کمک می کند. دکتر گوهرا می‌گوید: «هر چه قند بیشتری مصرف کنید، احتمال آن زیاد است که با چروک، شلی و افتادگی پوست مواجه شوید. اما ورزش با این عوامل آسیب‌زننده به پوست مبارزه می کند.» قند به کلاژن و الاستین آسیب می رساند و می تواند منجر به ایجاد چین و چروک شود. این ۲ ماده بلوک‌های سازنده ضروری برای پوستی سالم است. خوشبختانه ورزش کردن به پایین آوردن سطح قند خون شما کمک می‌کند و مانع آسیب رساندن مواد‌غذایی شیرین به پوستتان می شود.

ورزش منافذ پوست شما را تمیز می‌کند

به ورزش‌کردن و عرق ریختن نه نگویید. ثبت نام در کلاس دوچرخه ثابت مورد علاقه تان یا کلاس یوگا در هوای گرم و مرطوب،تاثیر بسیار خوبی بر پوستتان می‌گذارد. دکتر گوهرا می‌گوید: «عرق کردن فرآیندی فیزیولوژیکی و طبیعی است که به آزادسازی سموم از بدن کمک کرده و منافذ را تمیز می کند.» اگر پوستی مستعد آکنه دارید، ورزش برایتان مفید است چون به کاهش باکتری‌های جوش زا کمک می‌کند.فقط مطمئن شوید که قبل از ورزش، آرایشتان را پاک می کنید. «ورزش کردن با داشتن آرایش، نه تنها منافذ پوستتان را می بندد بلکه اگر پوستتان را با دست یا حوله باشگاه پاک کنید، ذرات مواد آرایشی خیلی عمیق در پوستتان نفوذ می‌کند.»

 

ورزش پوستتان را سفت می کند

تمرینات کم‌برخورد مانند انجام باله با میله، پیلاتس و یوگا می توانند به کم کردن شدت سلولیت یا تجمع چربی و هرگونه شلی و افتادگی ناخوشایند کمک کند. دکتر گوهرا می‌گوید: «تمرینات کم برخورد به جلوگیری از ظاهر شدن پیری در بدن کمک می کند، چون این تمرینات سفتی و استحکام عضله را افزایش می‌دهند.»

 

 

منبع:

http://seemorgh.com/health/hair-and-skin-care/322199-%D9%BE%D9%88%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D9%88%D8%B1%D8%B2%D8%B4/

توقف ریزش مو با ویتامینB7

 

 

 

بیوتین یا ویتامین B7 چیست و چه نقشی در جلوگیری از ریزش مو دارد

هنگامی که موضوع استفاده از ویتامین ها و مکمل ها در زندگی به عنوان بخشی از یک تاکتیک جلوگیری از ریزش مو مطرح می شود، هر چیزی در خانواده ویتامین B می تواند کمک بزرگی محسوب شود. بیوتین یا ویتامین B7 که به نام ویتامین H یا کوآنزیم R نیز شناخته می شود، یک ویتامین B کمپلکس است و از این رو می تواند نقشی کلیدی در ریزش مو و جلوگیری از آن با استفاده از رویکردی طبیعی ایفا کند.

به گزارش "پروگرسیو هلث"، بیوتین در مواد غذایی مختلف مانند هویج، جگر، مخمر، موز - بیشتر در غلظت های کم - یافت می شود. از نشانه های کمبود بیوتین نیز می توان به کاهش اشتها، درماتیت، از دست دادن رنگدانه های مو، و آلوپسی (ریزش مو) اشاره کرد.

ویتامین B7 یک ترکیب محلول در آب است و یکی از ویتامین های B کمپلکس محسوب می شود. بیوتین برای سنتز اسیدهای چرب، گلوکز و برخی اسیدهای آمینه مانند والین و ایزولوسین مهم است.

 

وجود بیوتین برای فرآیند بیوشیمیایی که طی آن سلول ها مواد مغذی را از طریق سوخت و ساز دگرگون می سازند، ضروری است و به تنظیم سطوح قند خون کمک می کند. این ویتامین به تقویت مو و ناخن ها نیز کمک می کند. همانند دیگر ویتامین های محلول در آب، بیوتین نیز در بدن ذخیره نمی شود. با این وجود، باکتری های موجود در روده آن را بیش از مقدار مورد نیاز روزانه تولید می کنند.

 

در شرایط معمول کمبود بیوتین نادر است، کمبود بیوتین به ویژه در افرادی که دچار اختلالات سوخت و ساز بدن هستند، رخ می دهد. به عنوان مثال، افراد معتاد به الکل دارای سطوح بیوتین پایین‌تر نسبت به افراد عادی هستند. همچنین، سطوح بیوتین در ورزشکاران، افراد مبتلا به صرع، سالمندان، و افرادی که قسمتی از دستگاه گوارش آنها برداشته شده است، کاهش می یابد.

 

مادران باردار و شیرده نیز به واسطه افزایش تقاضا برای ویتامین در بدن دارای سطوح پایین‌تر بیوتین هستند. به طور ویژه، بانوان باردار بیشتر در معرض کمبود بیوتین قرار دارند و مطالعات نشان داده اند که 50 درصد آنها کمبود این ویتامین را تجربه می کنند.

 

یک رژیم غذایی که شامل مصرف سفیده تخم مرغ خام برای مدت طولانی می شود نیز یکی از دلایل کمبود بیوتین است. این مساله به دلیل آویدین، پروتئینی که به میزان زیاد در سفیده تخم مرغ خام یافت می شود، رخ می دهد. آویدین با بیوتین پیوند تشکیل داده و فراهمی زیستی این ویتامین برای عملکردهای ضروری را کاهش می دهد.

 

نشانه های اصلی کمبود بیوتین شامل ریزش مو، ورم ملتحمه، راش های قرمز و پوسته پوسته شدن پوست صورت و اندام های تناسلی، بی حسی و احساس سوزش در انگشتان دست و پا، افسردگی، خستگی و آشفتگی ذهنی می شوند. جدا از ریزش مو، نشانه مشخص دیگر کمبود بیوتین صورت پف کرده با توزیع چربی غیر طبیعی و راش های قرمز است. مطالعه ای که توسط دانشگاه هاروارد انجام شده بیوتین را به عنوان یکی از مواد مغذی ضروری برای حفظ استحکام، بافت و ظاهر مو عنوان کرده است.

 

کمبود بیوتین در بلند مدت یا به صورت مکرر می تواند تاثیر منفی بر سیستم ایمنی بدن داشته باشد و خطر ابتلا به عفونت های قارچی و باکتریایی را افزایش می دهد.

 

افزون بر استفاده در درمان های ریزش مو، بیوتین در درمان بیماری دیابت نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در درمان دیابت، بیوتین کنترل گلوکز خون را بهبود می بخشد و از آسیب عصبی که در موارد پیشرفته بیماری در اندام ها دیده می شود، پیشگیری می کند.

بیوتین در درمان پسوریازیس و درماتیت نیز کاربرد دارد.

 

سمیت بیوتین تاکنون گزارش نشده است و کارشناسان بر این باورند که بدن می تواند دوزهای زیاد این ویتامین را بدون هیچ گونه عارضه جانبی تحمل کند. از آنجایی که بیوتین ویتامینی محلول در آب است به راحتی از طریق ادرار دفع می شود.

 

کمبود ویتامین B7

شما باید از رژیم غذایی خود به میزان کافی بیوتین دریافت کنید. چه این کار را به صورت طبیعی و از طریق افزایش مصرف مواد غذایی حاوی این ویتامین انجام دهید و چه از مکمل ها استفاده کنید، شما نیازمند حفظ سطوح به اندازه کافی بیوتین هستید. در حقیقت، اگر بیوتین کافی دریافت نکنید در نهایت ممکن است حتی مژه ها و ابروهای خود را نیز از دست بدهید.

 

بیوتین، عامل کلیدی برای سلول های پوست

سلول های سالم پوست نقش مهمی در سلامت فولیکول های مو ایفا می کنند. فولیکول های ضعیف یا ناسالم در حفظ مو ناتوان هستند که به ریزش مو منجر می شود. با گذشت زمان، فولیکول ها ضعیف‌تر می شوند و ریزش مو افزایش می یابد. نه تنها این روند را تجربه خواهید کرد بلکه توانایی فولیکول ها در رشد مجدد و حفظ رشته های موی جدید نیز از بین می رود.

 

کمک بیوتین به جذب پروتئین

تغذیه مناسب برای رشد مو ضروری است و اجازه تبدیل پروتئین به ساقه مو را می دهد. بیوتین به این کار کمک می کند و برای سوخت و ساز چربی ها، رشد سلولی و اسیدهای آمینه نیاز است.

هرچه از بدن سالم‌تری برخوردار باشید، پیشگیری از ریزش مو و رشد مجدد موها نیز آسان‌تر می شود. این حتی به معنای داشتن فولیکول های موی سالم‌تر نیز است.

 

تقویت قدرت ویتامین B

بیوتین و دیگر ویتامین های مرتبط با ریزش مو می توانند آثار فوق العاده ای بر پیشگیری از ریزش مو و رشد مجدد مو داشته باشند. با ترکیب بیوتین با دیگر ویتامین های B مجموعه ای قدرتمند شکل می گیرد که می تواند به جلوگیری از ریزش مو کمک کند. ویتامین های دیگر نیز می توانند قدرت بیوتین را افزایش دهند، اما به نظر می رسد ویتامین های B بیشترین آثار را به همراه دارند.

 

عملکرد بهتر مکمل ها در برابر محصولات موضعی

به نظر می رسد مصرف بیوتین به صورت خوراکی تاثیر مستقیم‌تری در پی داشته و نتایج آن سریع‌تر نمایان می شوند. در شرایطی که هیچ محصول حاوی بیوتین یا هر محصول دیگر مقابله با ریزش مو طی یک شب اثر نخواهند کرد، در صورت مصرف محصولات خوراکی بیوتین در برابر نمونه های موضعی می توانید هر چه سریع‌تر شاهد نتایج آن باشید.

 

منابع غذایی تامین کننده ویتامینB7

آیا به استفاده از بیوتین برای جلوگیری از ریزش مو تمایل دارید؟ برخی منابع غذایی که می توانید مد نظر قرار دهید شامل گل کلم، غلات سبوس دار، سویا، موز، نخود چشم سیاه، قارچ، ساردین، کره آجیل و لوبیا می شوند. البته این مواد غذایی از سطوح بالای بیوتین برخوردار نیستند.

منابع غذایی سرشار از بیوتین شامل بادام زمینی، جگر، برخی سبزیجات، برگ چغندر سوئیسی، تخم مرغ پخته، و زرده تخم مرغ خام می شوند.

در شرایطی که تخم مرغ خام منبع خوبی برای بیوتین محسوب می شود باید به این نکته توجه داشته باشید که سفیده تخم مرغ حاوی آویدین، پروتئینی که با بیوتین پیوند تشکیل می دهد و جذب این ویتامین را غیر ممکن می سازد، است. بر همین اساس، زرده تخم مرغ منبع خوبی برای بیوتین در نظر گرفته می شود.

در مقابل، پختن تخم مرغ موجب از بین رفتن آویدین می شود و تخم مرغ پخته می تواند برای افرادی که تمایلی به خوردن زرده تخم مرغ خام ندارند مبنع خوبی برای تامین بیوتین باشد.

بیوتین در منابع غذایی به شکل بیوسیتین وجود دارد که فرم پروتئینی این ویتامین است. این پیوند پیش از جذب شکسته می شود و در نتیجه تنها ویتامین توسط بدن دریافت می شود.

 

میزان توصیه شده مصرف بیوتین

نوزادان: 35 تا 50 میکروگرم در روز

کودکان: 65 تا 120 میکروگرم در روز

نوجوانان: 100 تا 200 میکروگرم در روز

بزرگسالان: 100 تا 200 میکروگرم در روز

 

مکمل های بیوتین

بیوتین به شکل مکمل با دوز توصیه شده 500 تا 1000 میکروگرم در روز برای درمان ریزش مو در دسترس است. مکمل های خوراکی بیوتین بیشتر از نمونه های موضعی، این ویتامین را در اختیار بدن قرار می دهند.

بیوتین می تواند به صورت یک مکمل تک و یا با دیگر ویتامین های خانواده B به عنوان مکمل B کمپلکس یا با ویتامین های دیگر به عنوان مکمل مولتی ویتامین فرموله شود.

در نمونه های موضعی، بیوتین اغلب با دیگر عوامل موثر در کاهش ریزش مو مانند روی ترکیب می شود.

 

 

منبع:

http://seemorgh.com/health/hair-and-skin-care/322771-%D8%AA%D9%88%D9%82%D9%81-%D8%B1%DB%8C%D8%B2%D8%B4-%D9%85%D9%88-%D9%88%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86-b7/